ETKİNLİK SAYFA 48-49 LİSE COĞRAFYA 10.SINIF KİTABI
Sayfa 46'daki haritadan yararlanarak bitki topluluklarının coğrafi dağılışlarını örnekteki gibi aşağıdaki boşluklara yazınız.
HANGİ BİTKİ TOPLULUĞU NEREDE GÖRÜLÜR?
Ekvatoral Yağmur Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Ekvatoral iklim bölgesinin doğal bitki örtüsüdür. Çok sık oldukları için balta girmemiş ormanlar olarak da adlandırılır. Bu ormanların görüldüğü yerler her mevsim yağışlı olup yıllık yağış miktarı 2000 mm’nin üzerindedir. Bitkiler, yıl boyunca yeşil kalırlar. Bitki türleri bakımından çok zengin olan ormanda ağaçların boyu 5060 metreyi bulmaktadır.
Coğrafi Dağılışı
Amazon Havzası, Afrika’da Senegal’den Gine Körfezi’ne kadar olan saha ile Kongo Havzası, Güneydoğu Asya adaları
Muson Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Muson iklim bölgesinde görülür. Bu ormanların görüldüğü yerlerde yıllık yağış miktarı 2000 mm civarındadır. Yağışların % 85'i yazın görüldüğünden yaz aylarında yeşillenen bu ormanlar, kışın yapraklarını döken ağaçlardan oluşur. Çok sık ve gür oluşları bakımından ekvatoral yağmur ormanlarına benzerlik gösterir. Buna karşılık türce fakir olmalarıyla onlardan ayrılır. Muson ormanlarının tipik ağacı teak ağacıdır.
Coğrafi Dağılışı
Güney Hindistan, Güney Çin, Güneydoğu Asya, Japonya ve Mançurya gibi bölgelerde
görülür.
Orta Kuşağın Karışık Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşağın okyanusal iklim bölgelerinde görülen bu ormanlar, geniş yapraklı ve iğne yapraklı ağaçlardan meydana gelir. Bu ormanların görüldüğü yerler her mevsim yağışlı olup yıllık yağış miktarı 1000 mm’nin üzerindedir. Bu ormanları oluşturan ağaçlar türce çok zengin olmadıkları gibi boyları da ekvatoral yağmur veya muson orman ağaçları kadar fazla değildir.
Coğrafi Dağılışı
Batı Avrupa, Batı Kanada ve Güney Alaska kıyılarında, Güney Şili, Avustralya’nın kuzeydoğusu ve Yeni Zelanda’da etkili olmaktadır.
Tayga Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Sert karasal iklimin nemli alanlarında (60 enlemi çevresinde) görülen bu ormanlar, sıcaklığın düşük olmasından dolayı iğne yapraklı ağaçlardan oluşur. Bu ormanların görüldüğü yerlere en fazla yağış yazın, en az yağış kışın düşmektedir. Yıllık yağış miktarı 500 mm civarındadır.
Coğrafi Dağılışı
Sibirya, Kanada ve Doğu Avrupa’da geniş bir yayılış sahasına sahiptir.
Maki
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Bodur ağaçlardan ve çalılardan (yabani zeytin, defne, kocayemiş, mersin, keçiboynuzu, zakkum, süpürge çalısı, kermes meşesi) oluşan makiler Akdeniz ikliminin bitki örtüsüdür. Daima yeşil yapraklı olan makiler kuraklığa dayanıklı oldukları hâlde soğuğa karşı fazla dayanıklı değildir.
Coğrafi Dağılışı
Akdeniz’e kıyısı olan ülkeler, Avustralya’nın güneybatısı, Güney Afrika
Cumhuriyetin’de Kap bölgesi, Şili’nin orta kesimleri ve Kuzey Amerika’da Kaliforniya çevresinde
Savan
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Tropikal iklim bölgelerinde görülen uzun boylu ot topluluklarıdır. Geniş alan kaplayan savanlar içerisinde kurakçıl nitelikte tek tek ağaçlara veya ağaç kümelerine de rastlanır. Savanların görüldüğü yerlerde yazlar yağışlı, kışlar kurak geçmektedir. Ortalama yıllık yağış miktarı 1500 mm civarındadır. Yaz yağışlarına bağlı olarak yeşeren bu otlar, kış mevsiminin kurak geçmesinden dolayı sararır.
Coğrafi Dağılışı
Tropikal iklim,
Sudan, Çad, Nijerya, Mali, Moritanya, Brezilya, Venezuela, Kolombiya, Peru ve Bolivya gibi ülkelerde
Bozkır Step
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşağın yarı kurak iklim bölgelerinde görülen seyrek ve cılız ot topluluklarıdır. Steplerin görüldüğü yerlerde yıllık yağış miktarı 250400 mm arasındadır. İlkbahar yağışlarına bağlı olarak yeşeren bu otlar yaz kuraklığından dolayı sararır. Step bölgesinin esas bitkisini; kökleri derine inmiş kurakçıl otlar oluşturmaktadır. Bunların başlıcaları yavşan otu, üzerlik otu, geven, yumak, çoban yastığı, kekik, adaçayı ve sığır kuyruğudur.
Coğrafi Dağılışı
Kuzey ve Güney Amerika’nın iç kısımlarında,Anadolu’nun iç kısımlarında,ırak’ta,İran’da,Türkistan’da,Afrika’nın iç kısımlarında,Avustralya’nın iç kısımlarında görülür.
Çayır
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşak karasal ikliminin yarı nemli sahalarında veya yüksek dağlarda görülen ve yaz boyu yeşil kalan, bozkırlardan daha gür ot topluluklarıdır. Yazların serin ve yağışlı geçmesi, çayırların yeşil kalmasını sağlamaktadır. Orman üst sınırından sonra yetişen çayırlara, dağ çayırları (alpin çayırları) da denilmektedir.
Coğrafi Dağılışı
Yüksek Dağlık Alanlarda görülür.
Tundra
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Tundra iklim bölgesinde görülen soğuğa dayanıklı otsu bitki topluluklarıdır. Bunlar kısa ve serin geçen yaz döneminde yeşerirler. Tundra alanlarında yıllık yağış miktarı 200250 mm dolayındadır. Sıcaklık yetersiz olduğundan ağaçlara rastlanmamaktadır.
Coğrafi Dağılışı
İskandinavya Yarımadasıyla, Kanada’nın kuzeyinde, Sibirya ve Grönland Adası’nın kıyı kesimlerinde görülür.
Çöl Bitkileri
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Geniş kum örtüleri veya kayalıklardan oluşan bu bölgelerde yıllık yağış miktarı 200 mm’nin altındadır. Çok seyrek olarak dağılmış bulunan kurakçıl otlar, çalılar ve kaktüsler en yaygın bitki türleridir. Ayrıca yer yer hurma ve palmiye ağaçlarından oluşan vahalar da yer almaktadır.
Coğrafi Dağılışı
Afrika’da Büyük Sahra, Ortadoğu’da Necef, Asya’da Gobi, Taklamakan,
Avustralya’da Gobon ve Gibson, Güney Afrika’da Kalahari ve Namib, Güney
Amerika’da Patagonya, Atacama yeryüzündeki başlıca çöl alanlarıdır ve bu alanlarda çöl bitkileri görülür.
Sayfa 46'daki haritadan yararlanarak bitki topluluklarının coğrafi dağılışlarını örnekteki gibi aşağıdaki boşluklara yazınız.
HANGİ BİTKİ TOPLULUĞU NEREDE GÖRÜLÜR?
Ekvatoral Yağmur Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Ekvatoral iklim bölgesinin doğal bitki örtüsüdür. Çok sık oldukları için balta girmemiş ormanlar olarak da adlandırılır. Bu ormanların görüldüğü yerler her mevsim yağışlı olup yıllık yağış miktarı 2000 mm’nin üzerindedir. Bitkiler, yıl boyunca yeşil kalırlar. Bitki türleri bakımından çok zengin olan ormanda ağaçların boyu 5060 metreyi bulmaktadır.
Coğrafi Dağılışı
Amazon Havzası, Afrika’da Senegal’den Gine Körfezi’ne kadar olan saha ile Kongo Havzası, Güneydoğu Asya adaları
Muson Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Muson iklim bölgesinde görülür. Bu ormanların görüldüğü yerlerde yıllık yağış miktarı 2000 mm civarındadır. Yağışların % 85'i yazın görüldüğünden yaz aylarında yeşillenen bu ormanlar, kışın yapraklarını döken ağaçlardan oluşur. Çok sık ve gür oluşları bakımından ekvatoral yağmur ormanlarına benzerlik gösterir. Buna karşılık türce fakir olmalarıyla onlardan ayrılır. Muson ormanlarının tipik ağacı teak ağacıdır.
Coğrafi Dağılışı
Güney Hindistan, Güney Çin, Güneydoğu Asya, Japonya ve Mançurya gibi bölgelerde
görülür.
Orta Kuşağın Karışık Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşağın okyanusal iklim bölgelerinde görülen bu ormanlar, geniş yapraklı ve iğne yapraklı ağaçlardan meydana gelir. Bu ormanların görüldüğü yerler her mevsim yağışlı olup yıllık yağış miktarı 1000 mm’nin üzerindedir. Bu ormanları oluşturan ağaçlar türce çok zengin olmadıkları gibi boyları da ekvatoral yağmur veya muson orman ağaçları kadar fazla değildir.
Coğrafi Dağılışı
Batı Avrupa, Batı Kanada ve Güney Alaska kıyılarında, Güney Şili, Avustralya’nın kuzeydoğusu ve Yeni Zelanda’da etkili olmaktadır.
Tayga Ormanları
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Sert karasal iklimin nemli alanlarında (60 enlemi çevresinde) görülen bu ormanlar, sıcaklığın düşük olmasından dolayı iğne yapraklı ağaçlardan oluşur. Bu ormanların görüldüğü yerlere en fazla yağış yazın, en az yağış kışın düşmektedir. Yıllık yağış miktarı 500 mm civarındadır.
Coğrafi Dağılışı
Sibirya, Kanada ve Doğu Avrupa’da geniş bir yayılış sahasına sahiptir.
Maki
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Bodur ağaçlardan ve çalılardan (yabani zeytin, defne, kocayemiş, mersin, keçiboynuzu, zakkum, süpürge çalısı, kermes meşesi) oluşan makiler Akdeniz ikliminin bitki örtüsüdür. Daima yeşil yapraklı olan makiler kuraklığa dayanıklı oldukları hâlde soğuğa karşı fazla dayanıklı değildir.
Coğrafi Dağılışı
Akdeniz’e kıyısı olan ülkeler, Avustralya’nın güneybatısı, Güney Afrika
Cumhuriyetin’de Kap bölgesi, Şili’nin orta kesimleri ve Kuzey Amerika’da Kaliforniya çevresinde
Savan
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Tropikal iklim bölgelerinde görülen uzun boylu ot topluluklarıdır. Geniş alan kaplayan savanlar içerisinde kurakçıl nitelikte tek tek ağaçlara veya ağaç kümelerine de rastlanır. Savanların görüldüğü yerlerde yazlar yağışlı, kışlar kurak geçmektedir. Ortalama yıllık yağış miktarı 1500 mm civarındadır. Yaz yağışlarına bağlı olarak yeşeren bu otlar, kış mevsiminin kurak geçmesinden dolayı sararır.
Coğrafi Dağılışı
Tropikal iklim,
Sudan, Çad, Nijerya, Mali, Moritanya, Brezilya, Venezuela, Kolombiya, Peru ve Bolivya gibi ülkelerde
Bozkır Step
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşağın yarı kurak iklim bölgelerinde görülen seyrek ve cılız ot topluluklarıdır. Steplerin görüldüğü yerlerde yıllık yağış miktarı 250400 mm arasındadır. İlkbahar yağışlarına bağlı olarak yeşeren bu otlar yaz kuraklığından dolayı sararır. Step bölgesinin esas bitkisini; kökleri derine inmiş kurakçıl otlar oluşturmaktadır. Bunların başlıcaları yavşan otu, üzerlik otu, geven, yumak, çoban yastığı, kekik, adaçayı ve sığır kuyruğudur.
Coğrafi Dağılışı
Kuzey ve Güney Amerika’nın iç kısımlarında,Anadolu’nun iç kısımlarında,ırak’ta,İran’da,Türkistan’da,Afrika’nın iç kısımlarında,Avustralya’nın iç kısımlarında görülür.
Çayır
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Orta kuşak karasal ikliminin yarı nemli sahalarında veya yüksek dağlarda görülen ve yaz boyu yeşil kalan, bozkırlardan daha gür ot topluluklarıdır. Yazların serin ve yağışlı geçmesi, çayırların yeşil kalmasını sağlamaktadır. Orman üst sınırından sonra yetişen çayırlara, dağ çayırları (alpin çayırları) da denilmektedir.
Coğrafi Dağılışı
Yüksek Dağlık Alanlarda görülür.
Tundra
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Tundra iklim bölgesinde görülen soğuğa dayanıklı otsu bitki topluluklarıdır. Bunlar kısa ve serin geçen yaz döneminde yeşerirler. Tundra alanlarında yıllık yağış miktarı 200250 mm dolayındadır. Sıcaklık yetersiz olduğundan ağaçlara rastlanmamaktadır.
Coğrafi Dağılışı
İskandinavya Yarımadasıyla, Kanada’nın kuzeyinde, Sibirya ve Grönland Adası’nın kıyı kesimlerinde görülür.
Çöl Bitkileri
Bitki Topluluklarının Özellikleri
Geniş kum örtüleri veya kayalıklardan oluşan bu bölgelerde yıllık yağış miktarı 200 mm’nin altındadır. Çok seyrek olarak dağılmış bulunan kurakçıl otlar, çalılar ve kaktüsler en yaygın bitki türleridir. Ayrıca yer yer hurma ve palmiye ağaçlarından oluşan vahalar da yer almaktadır.
Coğrafi Dağılışı
Afrika’da Büyük Sahra, Ortadoğu’da Necef, Asya’da Gobi, Taklamakan,
Avustralya’da Gobon ve Gibson, Güney Afrika’da Kalahari ve Namib, Güney
Amerika’da Patagonya, Atacama yeryüzündeki başlıca çöl alanlarıdır ve bu alanlarda çöl bitkileri görülür.
Yorumlar
Yorum Gönder